سنجش اثرات آنتی اکسیدانی و محافظتی گیاه بادرشبو (dracocephalum moldavica) بر سمیت القاء شده توسط پپتید بتا آمیلوئید در سلول های pc۱۲

مقدمه: تجمع بیش ازحد پپتید بتا آمیلوئید، جزء اصلی پلاک های پیری در بیماری آلزایمر، از طریق القای استرس اکسیداتیو باعث مرگ نورونی می گردد. گیاهان دارویی از خانواده نعناعیان دارای فعالیت آنتی اکسیدانی می باشند. به علاوه ویژگی های حفاظت عصبی گونه های دیگر این خانواده گزارش شده است. مواد و روش ها: قسمت های هوایی گیاهان با اتانول و آب با استفاده از روش ماسراسیون عصاره گیری شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره توسط مهار رادیکال 2،2-دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل ارزیابی گردید. سلول های pc12، با غلظت های مختلف عصاره در محیط کشت یک ساعت قبل از انکوباسیون با پپتید بتا آمیلوئید انکوبه شدند. سمیت سلولی و نشانگرهای زیستی استرس اکسیداتیو 24 ساعت پس از افزودن پپتید بتا آمیلوئید توسط سنجش mtt مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: bht در سه غلظت 0/01، 0/1 و 1 میکروگرم بر میلی لیتر فعالیت ضد رادیکالی بالاتری نسبت به عصارۀ بادرشبو داشت. اگرچه در غلظت های بالاتر، عصاره گیاه یک فعالیت ضد رادیکالی بالاتری را نسبت به bht نشان داد. عصاره گیاه در محدوده غلظت 100- 0/01 میکروگرم بر میلی لیتر هیچ اثر سمی ای را بر روی سلول های  pc12 نشان نداد. عصاره گیاه در غلظت های 1، 10 و 100 میکروگرم بر میلی لیتر سلول ها را در برابر سمیت بتا آمیلوئید محافظت نمودند و در غلظت 10 میکروگرم بر میلی لیتر توانست از تغییرات نشانگرهای زیستی استرس اکسیداتیو القاء شده توسط بتا آمیلوئید جلوگیری نماید. نتیجه گیری: عصاره گیاه بادرشبو از سمیت پپتید بتا آمیلوئید از طریق مهار مسیرهای استرس اکسیداتیو جلوگیری می کند و شاید در درمان بیماری آلزایمر مفید باشد.